W
dawnych czasach dalekowschodnie
sztuki walki były
uprawiane wyłącznie w krajach Azji Południowo-wschodniej i
utrzymywane w ścisłej tajemnicy. Z czasem wielu mieszkańców tych
krajów emigrowało do Stanów Zjednoczonych i Europy,
rozpowszechniając rożne
odmiany sztuk walki po
całym świecie. Zawodnicy
trenujący sztuki walki spierali
się, która z nich jest najlepsza, najbardziej skuteczna i
praktyczna. Odczuwali ogromna potrzebę skonfrontowania swych
umiejętności z przedstawicielami innych
szkól i styli.
W USA coraz częściej przeprowadzano walki miedzy adeptami rożnych
odmian walki (od wschodnich
sztuk walki po boks i zapasy),
dla większego bezpieczeństwa stosując rękawice
i ochraniacze.
Powstała
nowa dyscyplina walki, na początku nosząc nazwę full
contact karate,
później kick
boxing.
Stworzono przepisy i zasady rywalizacji, wybrano najskuteczniejsze
techniki z rożnych sztuk walki. Pierwsze oficjalne zawody kick
boxingu odbyły
się w Los Angeles w 1974 roku. Wkrótce powstała światowa
organizacja World
Association of Kick-Boxing Organizations – WAKO.
Dyscyplina rozwijała się bardzo szybko, dzieląc się na rożne
konkurencje zależne od sposobu rywalizacji. Na początku
przeprowadzano walki w formie full
conventa i semu conventa,
później light
contact i
formy przy muzyce, a następnie także low
kick, muay thai, aerokickboxing, K1.
Kickboxing stawał się coraz bardziej popularny. Obecnie jest
uprawiany na całym świecie, zawodnicy maja możliwość sprawdzenia
swych umiejętności na regularnie organizowanych zawodach
sportowych: mistrzostwach
kraju, Mistrzostwach Europy i Świata, Pucharach.
Najlepsi mogą przejść z amatorskiego do zawodowego uprawiania
kickboxingu, tocząc walki na zasadach podobnych do boksu
zawodowego.
KICKBOXING W POLSCE
Na
początku lat 80-tych w Polsce właściwie nie wiedziano jeszcze jak
wygląda kickboxing na świecie, jednak w kręgach młodzieżowych
„kick” już wywoływał coraz większe zainteresowanie.
Przyczyn swoistej hossy na kickboxing można upatrywać również w
zwykłej ciekawości, w przystępnej formie oraz w tym, ze obok
wyczynu istniała także forma rekreacyjna i zawodowa tej dyscypliny.
Jedno jest pewne – zainteresowanie wzbudzają sukcesy, z a w tamtych
czasach kick-boxerzy zadziwiali sukcesami cały świat.
Pionierem
polskiego kickboxingu był Andrzej Palacz. Zaczynał od boksu, a
potem trenował karate, jednak z biegiem lat zaczął dostrzegać w
karate wiele nie udogodnień dla wyczynu sportowego. Przede wszystkim
uderzała go stylowa izolacja, przeciw której się buntował. Palacz
postanowił wprowadzić wszystkie te techniki, z rożnych stylów,
które są najskuteczniejsze. Jego podopieczni zaczęli sparować, co
w karate było niedopuszczalne. Pojawiały się kontuzje, siniaki,
złamania, odrapania, wiec postanowił wprowadzić kolejna innowacje
jak na tamte czasy – sprzęt ochronny. Umożliwiło to uczynienie
walki sparingowej bardziej realna i mniej kontuzyjna. Palacz
wprowadził do treningu szereg innych nowości zaczerpniętych z
zagranicy. Chłopcy skakali na skakankach, korzystali z worków
bokserskich, gruszek, stosowali ochraniacze. Już coraz mniej
przypominało to treningi karate, a zaczęło upodabniać się do
zajęć bokserskich. Zastosowane metody i odejście od tradycji
dalekowschodnich sztuk walki, od kodeksu busido i całej filozofii
życia związanej ze sztuka walki, przysporzyło palaczowi wielu
wrogów w kręgach karate.
W roku 1981 zorganizowano w Polsce
pierwsze mistrzostwa Polski w karate wszechstylowym, czyli
kickboxingu. Na specjalne zaproszenie przyjechał słynny Dario
Gamba. Przeprowadził kilka treningów, podszkolił instruktorów i
trenerów oraz przeprowadził seminaria. Miał on wtedy okazje
zobaczyć trening Palacza i wbrew oczekiwaniom nie zbeształ go za
pogwałcenie tradycji, a udzielił wielu cennych wskazówek, które
bardzo się przydały intuicyjnie trenującej grupie studentów
Politechniki Warszawskiej, na czele z Palaczem.
Wśród
trenujących studentów dużym talentem organizacyjnym wykazał się
Marek Fryz. Trafił on do grupy Palacza poprzez ogłoszenie
wywieszone na uczelni. Pewnego dnia na Sali zabrakło miejsca dla
ćwiczących. Wtedy właśnie objawił się Frysz, który bardzo
sprawnie zorganizował nowa sale. Potem coraz bardziej angażował
się w sprawy organizacyjne, aż w końcu wybrano go prezesem
studenckiego klubu. Wkrótce doprowadził do wyjazdu SKK PW na
Mistrzostwa Świata na Węgry. W 1984 Frysz doprowadził do
ogólnopolskiego zjazdu liderów klubów karate, wykazujących
zainteresowanie kickboxingiem. Na tymże krajowym sejmiku powołano
Radę Klubów Kickboxingu. Wkrótce Frysz sprowadził do Polski
jednego z liderów WAKO, Jana Willera Stokera, który był niezwykle
(pozytywnie) zaskoczony zakresem działania polskiego kickboxingu
oraz jego poziomu sportowego. Przeprowadził on kursy sędziowskie
oraz instruktorskie i wytyczył kierunek działań podporządkowany
pod WAKO. Ze względu na opieszałość i niechęć władz
komunistycznych Polski Związek Kickboxingu udało się zarejestrować
dopiero 7 lipca 1989 roku, a jego pierwszym prezesem został rzecz
jasna Marek Frysz.
ORGANIAZACJE KICK BOXINGU
WAKO (World Association of Kickboxing Organizations) – założona przez Georg’a F. Brucknera, w latach siedemdziesiątych XX wieku, światowa organizacja kickboxingu. Poczałkowo istniało wiele rozmaitych organizacji kickboxingu, jednak na czoło wyłoniła się właśnie WAKO. Cieszy się dziś ona największym prestiżem, jako najważniejsza federacja światowa amatorów. Grupuje przedstawicieli wielu kontynentów, skupia oficjalne związki krajowe. Wyznacza oficjalne reguły oraz przepisy dotyczące tejże dyscypliny oraz organizuje międzynarodowe zawody
WAKO PRO – jest organizacja prowadząca ranking najlepszych, zawodowych zawodników kickboxingu oraz określająca reguły w profesjonalnym kickboxingu. Za oficjalna datę jej powstania uznaje się rok 1991, kiedy to władze WAKO doszły do wniosku, ze najlepsi zawodnicy organizacji, którzy robią świetne kariery amatorskie, nie maja możliwości dalszego rozwoju i zarobku poprzez walki zawodowe. Za ojca tej federacji uważa się Włocha Ennio Falsoniego. Zaczęto wiec ustalać kryteria na podstawie, których tworzono rankingi zawodników. WAKO PRO opracowało także szereg obwarowań prawnych, które zapewniły zarówno zawodnikom jak i promotorom uczciwą i opłacalną współpracę. Promotorzy posiadają pewność, że promują najlepszych zawodników, a zawodnicy maja możliwość godziwego zarobku. Bardzo długo WAKO PRO działało pod auspicjami WAKO. Dopiero 26 września 2006 roku doszło do oddzielenia tych dwóch organów. Od tego dnia WAKO PRO jest całkowicie niezależna od WAKO zarówno pod względem prawnym jak i administracyjnym. Jednak obie te organizacje ścisłe ze sobą współpracują.
PZKB (Polski Związek Kickboxingu) – jest najwyższym organem administracyjnoprawnym, regulującym wszystko co dotyczy kickboxingu w Polsce. Wchodzi w skład oficjalnych struktur światowych. Więcej o PZKB w dziale „W Polsce”. Adres strony internetowej PZKB:
